Një çështje e rëndësishme për njeriun është se si të punohet me Qendrën Emocionale. Problemi i madh me Qendrën Emocionale është se ne jemi gjithmonë të identifikuar me të - domethënë me emocionet që kemi në ndonjë moment të veçantë.
Mundohuni të vëzhgoni jetën tuaj: E mbani veten të zënë me gjëra të parëndësishme nga mëngjesi deri në mbrëmje, dhe si rezultat në mbrëmje je i lodhur për vdekje dhe shkon e bie për të fjetur. Në mëngjes, jeni gati për të filluar përsëri të gjithë këtë nga fillimi – të njëjtat gjëra të padobishme.
Te puna e Gurdjieff nuk flitet drejtpërdrejt për ëndrrat. Sidoqoftë, disa gjëra janë thënë për ëndrrat. Gjëja kryesore e thënë është se është e kotë të studiosh ëndrrat dhe që të gjitha sistemet psikologjike të bazuara në studimin e ëndrrave janë fantastike sepse menjëherë sapo filloni të studioni ëndrrat tuaja, ato ndryshojnë.
Njeriu jeton në jetë nën ligjin e aksidentit dhe nën dy lloje ndikimesh që varen përsëri nga aksidenti. Lloji i parë janë ndikimet e krijuara nga vetë jeta. Ndikimet e racës, kombit, vendit, klimës, familjes, arsimit, shoqërisë, profesionit, sjelljeve, zakoneve, pasurisë, varfërisë, ideve, etj.
Ne flasim shpesh për lloje të ndryshme të emocioneve negative. Është thënë disa herë se objekti i punës me veten është zgjimi i Qendrës Emocionale. Është thënë gjithashtu se për shkak se Qendra Emocionale nuk funksionon siç duhet ajo nuk jep emocione të vërteta.
Qendra më e vështirë për t'u kontrolluar është Qendra Emocionale. Qendra Emocionale është si një elefant i çmendur dhe në Indi kur një elefant në punë çmendet, është e nevojshme të gjesh dy elefantë normalë ...
Ka shumë shkallë të emocioneve negative ashtu si ka shkallë të ferrit. Ndryshimi nga emocionet jo-negative në ato negative është mjaft i qartë. Këtë e njohim përfundimisht kur e kuptojmë se jemi në burg. Emocionet negative duken shumë më inteligjente se emocionet jo negative.
Në mesin e shumë iluzioneve që na ndikojnë thellësisht dhe na mbajnë në atë gjendje të veçantë të përditshme të vetëdijes, të cilën ne e konsiderojmë si vetëdije të plotë dhe e cila është në të vërtetë gjumë ose e ashtuquajtur vetëdije zgjimi, është iluzioni se kemi një mendje. Ne i konsiderojmë të vetëdijshme funksionet e kësaj mendjeje.
Në disa raste në të kaluarën thuhej që duhej të pushonim dhe të praktikonim relaksin çdo ditë. Sigurisht që kjo është bërë një gjë që nuk ka asnjë kuptim në ditët e sotme. Nëse flasim për relaks duhet të flasim për vëmendjen e brendshme. Ne kemi dy lloje të vëmendjes, një e jashtme dhe një e brendshme.
Çfarë hani ju psikologjikisht? Çfarë merrni ju frymë psikologjikisht? Dhe ku jetoni psikologjikisht? A jeni ju shumë të gatshëm për të ngrënë emocione negative? Psikologjikisht disa njerëz nuk hanë gjë tjetër përveçse përshtypje të pakëndshme, vërejtje të pakëndshme.