Pyetje — Ndjej një si mburojë rreth meje që më mban larg njerëzve. Unë nuk e di se nga vjen. Si mund ta largoj këtë ?

Osho —Kushdo e ka atë lloj mburoje .Ka shumë arsye për këtë. Së pari,fëmija lind i pambrojtur dhe krejtësisht i pafuqishëm në një botë të cilën nuk e njeh . Natyrisht ai është i frikësuar nga e panjohura me të cilën përballet. Ai ka jetuar nëntë muaj në siguri absolute dhe ku nuk kishte asnjë problem , asnjë përgjegjësi , asnjë merak për të nesërmen.Për ne ata janë nëntë muaj , por për fëmijën është përjetësi . Ai nuk di asgjë për kohën , ai nuk di asgjë për minutat, orët, ditët , muajt . Ai ka jetuar në një përjetësi, në siguri absolute, pa asnjë përgjegjësi dhe papritur ai është hedhur në një botë të panjohur , ku ai është i varur për çdo gjë nga të tjerët . Është e natyrshme që ai do të ndjehet i frikësuar . Gjithkush është më i madh dhe më i fuqishëm dhe ai nuk mund të jetojë pa ndihmën e të tjerëve . Ai e di se ai është i varur , ai e ka humbur pavarësinë e tij , lirinë e tij. Incidente të vogla mund ti japin atij disa shije të realitetit me të cilin ai do të përballet në të ardhmen .

Napoleon Bonaparti u mposht nga Nelson , por në fakt merita nuk duhet të shkojnë te Nelson . Napoleon Bonaparti u mund nga një incident i vogël në fëmijërinë e tij . Historia nuk i shikon gjërat në këtë mënyrë , por kjo është absolutisht e qartë .Kur ai ishte vetëm gjashtë muajsh , një mace e egër u hodh mbi të . Shërbëtorja që kujdesej për të kishte shkuar për diçka në shtëpi , ai ishte në kopsht në një mëngjes herët me diell dhe ajër të freskët ,i shtrirë, dhe macja e egër u hodh mbi të . Ajo nuk e dëmtoi atë – ndoshta ajo ishte vetëm duke luajtur – por në mendjen e fëmijës ajo ishte pothuajse vdekja . Që atëherë , ai nuk kishte frikë nga Tigrat ose Luanët por ai ishte absolutisht i pafuqishëm para maceve. Sa shikonte një mace ai pothuajse ngrinte , ai bëhej përsëri një fëmijë i vogël gjashtë muajsh, pa mbrojtje , pa kapacitete për të luftuar . Në sytë e vegjël të fëmijës macja duhet të dukej shumë e madhe , ajo ishte një mace e egër. Mace mund të ketë parë në sytë e fëmijës Diçka në psikikën e tij u impresionua aq shumë nga incidenti sa që Nelsoni e shfrytëzoi atë. Nelson nuk mund të krahasohej me Napoleonin dhe Napoleoni nuk u mund kurrë në jetën e tij , kjo ishte humbja e tij e parë dhe e fundit. Ai nuk do të mundej edhe këtu, por Nelson kishte sjellë shtatëdhjetë mace të egra në frontin e ushtrisë .

Momentin që Napoleoni pa këto mace të egra mendja e tij pushoi së funksionuari . Gjeneralët e tij nuk mund të kuptonin se çfarë kishte ndodhur. Ai nuk ishte më i njëjti luftëtar i madh, ai ishte pothuajse i ngrirë nga frika , duke u dridhur . Ai kurrë nuk e kishte lejuar asnjë nga gjeneralët e tij për të organizuar ushtrinë , por atë ditë ai tha , me lot në sytë e tij, “Unë jam i paaftë për të menduar – organizojeni ju ushtrinë . Unë do të jem këtu, por unë jam i paaftë për të luftuar . Diçka ka shkuar keq për mua . “Por pa Napoleonin ushtria e tij nuk ishte e aftë për të luftuar dhe duke parë situatën e Napoleonit , e gjithë ushtria e tij u frikësua : diçka shumë e çuditshme po ndodhte.

Një fëmijë është i dobët, i cënueshëm , i pasigurt . Automatikisht ai fillon krijimin e një mburoje , një mbrojtjeje , në mënyra të ndryshme . Për shembull , ai ka për të fjetur vetëm. Është errësirë dhe ai ka frikë por ai ka arushin prej pellushi pranë tij dhe ai beson se ai nuk është i vetëm , shoku i tij është me të. Ju do të shihni fëmijë që mbajnë lojrat e tyre në aeroporte , në stacione hekurudhore . A mendoni se kjo është thjesht një lodër ? Për ju kjo është, por për fëmijën është një mik . Dhe një mik në errësirën e natës, kur askush tjetër nuk është i dobishëm -i vetëm në shtrat, ai ende është me të. Dhe kur të rritet ai do të krijojë lojra psikologjike .

Është për t’u kujtuar për ju se edhe pse një i rritur mund të mendojë se ai nuk ka asnjë teddy bear , ai gabohet . Çfarë është Zoti i tij ? Vetëm një arush pelushi . Nga frikërat e tij të fëmijërisë , njeriu ka krijuar një figurë babai i cili i di të gjitha , i cili është i gjithë- fuqishëm , i cili është i pranishëm kudo dhe në qoftë se ju keni besim të mjaftueshëm në të, ai do t’ju mbrojnë . Por ideja e mbrojtjes ,ideja se një mbrojtës është i nevojshëm është fëminore . Prandaj ju mësoni lutjen dhe këto janë pjesë të mburojës tuaj psikologjike. Lutja është që të kujtojë Zotin që ju jeni këtu , vetëm në errësirë edhe pse mund të jeni në mes të ditës.

Në fëmijërinë time unë gjithmonë pyesja veten …. sepse kishim një lumë afër ku qindra njerëz laheshin atje …. pse në verë, ata nuk përsërisin “Hare Krishna, Hare Rama” por, në dimrin e ftohtë ata e përsërisin fuqishëm, ” Hare Krishna Hare Rama . Por unë nuk mendoj se është Zoti, ose lutja ose feja; por është thjesht i ftohti ! Ata janë duke krijuar një mburojë me ” Hare Krishna Hare Rama. ” Ata thjesht devijojnë mendjet e tyre sepse është shumë ftohtë , dhe një diversion është i nevojshëm – dhe kjo ndihmon. Në verë nuk është nevoja ; ata thjesht harrojnë gjithë atë që ata kanë qenë duke bërë tërë dimrin .

Lutjet tona , këngët tona, mantrat tona, shkrimet tona të shenjta , zotat tanë, priftërinjtë tanë , janë të gjitha pjesë e mburojës tonë psikologjike. Kjo është shumë pak e dukshme por ekziston . Një i krishterë beson se ai do të shpëtojë sepse ai është një i krishterë . Por çdo fe beson në të njëjtën mënyrë që vetëm ata do të shpëtojnë .Kjo nuk është një çështje feje. Kjo është një çështje e frikës dhe e shpëtimit prej saj , kështu që është e natyrshme në një farë mënyre. Por në një pikë të caktuar të pjekurisë suaj , inteligjenca kërkon që ajo duhet të largohet . Ishte e mirë, kur keni qenë një fëmijë , por një ditë ju duhet të lini arushin tuaj prej pellushi tuaj, po ashtu një ditë ju duhet të lini Zotin tuaj ,krishterimin tuaj,budizmintuaj, fenë tuaj .Ditën që ju lëshoni mburojën tuaj do të thotë që ju keni hedhur frikën tuaj. Dhe çfarë lloj jete mund të jetë ajo me frikë ? Pasi mburoja të bjerë ju mund të jetoni me dashuri , ju mund të jetoni në një mënyrë të pjekur. Njeriu i pjekur nuk ka frikë , nuk ka mbrojtje.Në një moment mburoja mund të jetë një domosdoshmëri … ndoshta është . Por në qoftë se ju rriteni jo vetëm me moshë por rriteni edhe në pjekuri , atëherë ju do të filloni të shihni se çfarë peshe po mbani me vete. Përse besoni në Zot ? Një ditë ju do jeni të aftë për të kuptuar se ju nuk e keni parë Perëndinë , se ju nuk keni pasur ndonjëherë kontakt me Perëndinë dhe të besosh në Zot është të jetosh një gënjeshtër : ju nuk jeni të sinqertë me veten tuaj .

Çfarë lloj feje mund të jetë kur nuk ka sinqeritet , nuk ka origjinalitet ? Ju nuk mund të jepni asnjë arsye për besimet tuaja ,por ende ju fiksoheni pas tyre .Shihini më nga afër dhe ju do të gjeni frikën pas tyre. Një person i pjekur duhet të shkëpusë veten nga çdo gjë që është e lidhur me frikën .Thjesht shihni të gjitha aktet tuaja , të gjitha besimet tuaja dhe kërkoni të gjeni nëse janë të bazuara në realitet , në eksperienca apo janë të bazuara në frikë. Dhe çdo gjë që bazohet në frikë do të ikë menjëherë. Kjo është mburoja juaj . Unë nuk mund ta shkrij atë. Unë thjesht mund t’ju tregoj se si ta hidhni atë.Ne jetojmë me frikë – kjo është arsyeja pse ne vazhdojmë të helmojmë çdo përvojë tjetër . Ne e duam dikë, por nga frika : çdo gjë prishet,çdo gjë helmohet . Ne kërkojmë të vërtetën , por në qoftë se kërkimi bëhet nga frika atëherë ju nuk do të gjeni asgjë.Çfarëdo që ju të bëni, mos harroni një gjë : Nga frika ju nuk do të rriteni. Ju vetëm do të tkurreni dhe vdisni. Frika është në shërbim të vdekjes .Një person që ka guxim ka gjithçka që jeta dëshiron t’i japë si dhuratë. Ai nuk ka asnjë pengesë dhe çdo gjë që ai bën do të ketë një forcë, një fuqi , një siguri, një ndjenjë të madhe të autoritetit.

Një njeri që jeton me frikë është gjithmonë duke u dridhur nga brenda. Ai është vazhdimisht në pikën e kalimit në çmenduri , sepse jeta është e madhe dhe në qoftë se ju jeni vazhdimisht në frikë …. Dhe nuk ka vetëm një lloj frike . Ju mund të bëni një listë të madhe dhe do të habiteni se sa shumë rreziqe ka kjo jetë – dhe ju jeni ende gjallë ! Ka infeksione , sëmundje , rreziqet, rrëmbime , terroristë … dhe një jetë kaq e vogël. Dhe në fund është vdekja , të cilën ju nuk mund ta shmangni .E tërë jeta juaj do të bëhet errësirë .Hidhe frikën ! Frika është marrë nga ju në fëmijëri pavetëdije por tani me vetëdije hiqeni atë dhe të jenë pjekur . Dhe atëherë jeta mund të jetë një dritë e cila shkon gjithnjë e më thellë me rritjen tuaj.

“Mystic Rose” Studio